Na maanden van voorbereiding onder de bezielende leiding van teamcaptain Ewout was het dan eindelijk zo ver: het Pinksterweekend stond voor de deur. En dus de ROPARUN 2018!
De reis begon in De Meern, met een tussenstop in Oosterhout alwaar we een opvanghuis bezochten, 1 van de doelen die de Roparun steunt. Zo zagen we ook waarvoor we dit evenement deden. Natuurlijk ook even fris en fruiting op de groepsfoto.
Na een lange tocht, waarbij we nog onaangekondigd bij een restaurant kwamen en de obers lieten schrikken met de vraag of ze nog een tafel voor 24 hadden, kwamen we om 1 uur ’s nachts aan in ons hotel vlakbij de startlocatie. Nog 1 keer goed slapen voor de barre tocht begon.
Voor de start kregen we de befaamde pasta met rode saus voor de nodige koolhydraten. Ook dit jaar lukte het ons niet allemaal, zonder rode vlekken op ons mooie witte shirt, deze lunch door te komen.
Vanaf 12 uur vertrokken elke 6 minuten, 4 teams vanuit Parijs, in een feestelijke stemming . Onze beurt was om 13:06 uur.
De 1e loopinstructie is in ieder geval duidelijk voor team A.
Tussen elke etappe door krijgen vooral de lopers een massage door de masseurs uit het basiskamp. Ook de fietsers en chauffeurs zitten regelmatig niet geheel arbo-verantwoord, waardoor een massage op zijn tijd erg gewenst is.
In Frankrijk leeft de Roparun niet echt. Het is vooral een Nederlands feestje en een beetje Vlaams. Er is 1 feestlocatie, in Bertry, alwaar we om 7 uur ’s ochtend met een broodje Hema rookworst en carnavalsmuziek heerlijk uit ons dak gaan. Het maakt niet uit dat we die nacht maar 1-2 uur hebben geslapen, gek doen kan altijd en op adrenaline kom je een heel eind!
Ik (Menno) was gevraagd als chauffeur, maar natuurlijk heb ik ook in alle drie de landen wat stukjes gelopen en gefietst. Je moet de Roparun wel goed meemaken.
Bij de verschillende grensovergangen mochten we aansluiten achter een ander team om even een foto te maken.
We zijn een team die gaan voor de gezelligheid en niet voor de snelste tijd. De teamwissels vieren wij dus elke keer met een klein feestje of ludieke activiteit.
In Leerbeek ontvingen we team Brabo met een mooi spelletje ballontrappen, omdat ze nog niet genoeg met de voetjes van de vloer waren geweest. 😉
Traditiegetrouw is Zele een mooie doorkomst, dit jaar met als thema Piraten!
De massages voerden Joyce en Eric zeer goed uit. En ondanks het feit dat ze soms voelden als een marteling, en de masseuse er ook wel gemeen bij kon kijken, wisten de lopers dat ze er echt bij gebaat waren.
Zoals aangegeven gaan we als team 302 voor de lol, opbrengst en ervaring. Niet voor de snelste tijd. We hadden onze aankomst gepland rond 2 uur, maar o.a. door de feestjes bij de teamwissels, was onze finish wat later… iets na half 6. We hebben het gehaald!
In Frankrijk waren de nodige bergjes die uitdagend waren voor de lopers, maar ook voor de fietsers. In Nederland moesten we dit nog even overdoen met een helling van >6.5%, de Heijenoordtunnel in en later ook weer er uit. Dankzij de toeschouwers, die ons onderweg van alles toestopten aan snoep enzelfs een bloemetje, hielden we de moed er goed in om uiteindelijk een mooie finish te maken.
De Roparun in Cijfers:
Voorbereiding vanaf ~8 maanden van tevoren.
Een mooie tocht van~532 KM.
Elke van de 8 lopers loopt ~70 KM
Elke van de 6 fietsers fietst ~170 KM
Elke van de 4 chauffeurs rijdt en navigeert ~600 KM
Elke van de 2 masseurs geeft ~40 massages
De 2 basiskampers bereiden ~100 maaltijden
Als team droegen we meer dan 16.000 euro bij aan het goede doel van de Roparun 2018.
En dit alles kost ook wat, o.a. tot op de binnenzool doorgesleten hardloopschoenen. Dat is de geur van verbrand rubber.
Gelukkig hebben we er allemaal een priceless set aan ervaringen en herinneringen voor teruggekregen.
Op naar volgend jaar!