Afgelopen week bezocht ik het FutureTech 2019 event in de Jaarbeurs te Utrecht. Een nieuw event voor en door Microsoft Developers, met zo’n 500 deelnemers. Wat mij betreft een zeer goed opgezet en geslaagd event met een mooie mix van technische- en inspiratiesessies.

De dag in vogelvlucht

Na een spetterend intro, met veel licht en geluid, kwam Sander Hoogendoorn vertellen dat we vooral geen projecten meer moeten doen. Werk je aan een project of zit je bij een werkgever die nog aan projecten doet, neem ontslag! Een ludieke, maar onderbouwde boodschap. Wat moet je dan wel doen volgens Sander? Vooral aan producten werken en niet meer aan projecten. Nog snellere iteraties, in nog kleinere teams en met nog kleinere componenten.

Technisch kan alles

Na deze hoog-over inspiratie was het tijd voor iets inhoudelijks. Ik koos voor de sessie van Edwin van Wijk (oud collega) over Azure IoT Edge. Een goed verhaal en veel code over hoe je deze technologie kan inzetten. Zijn voorbeeld ging over het bijhouden van hoeveel mensen in een bepaalde winkel zijn in een winkelcentrum. Het gebruik van Digital Twins, de inzet van raspberry pi’s en hoe je de code opzet, het kwam allemaal aan bod. De take-away die ik hieruit haalde: Technisch is het allemaal mogelijk en niet eens zo ingewikkeld. Het gaat vooral om het bedenken van een nuttige toepassing. Onze menselijke verbeelding vormt de uitdaging.

Na IoT een technische sessie van Alessandro Vozza over schaalbare Machine Learning modellen met Kubernetes. Achteraf bleek dit niet een echt technische sessie en voor mij persoonlijk ook niet boeiend. Mocht je echter op zoek zijn naar een technische oplossing voor je Machine Learning uitdaging, kijk dan vooral wel naar Kubernetes en kubeflow.

Virtueel en fysiek komen samen

Na de lunch een verrassende Keynote, door Sander Duivestein, over de Synthetic generatie zijn. Waar ik aan het begin van zijn keynote nog dacht “daar gaan we weer”, boeide en greep Sander me met zijn boodschap. Zeker ook door de ondersteunende beelden bij zijn verhaal over een wereld waarin virtueel en fysiek compleet door elkaar heenlopen. Niet in de toekomst, maar nu op dit moment al. Zo gebruiken modemerken virtuele modellen bij reclames en prijken ze op covers van modebladen. In Japan bestaan virtuele artiesten. Dat is wellicht niets bijzonders, maar die virtuele artiesten geven ook popconcerten, die mensen bezoeken. Het maakt voor een grote groep, en zeker een groot deel van de nieuwe generatie, schijnbaar niet uit of iets virtueel is of fysiek echt bestaat. Wat hieraan meehelpt is, dat in die virtuele werelden, modellen en popsterren er levensecht uitzien. Met dank aan alle rekenkracht die we uit o.a. de cloud tot onze beschikking hebben. Persoonlijk vond ik dat de meest gave sessie.

Kennis uit boeken halen

Als afsluiter bezocht ik de sessie van Pat Hermens, van Coolblue. Een vooral inhoudelijk basic verhaal over hoe Pat zich ontwikkelde van Developer tot Development Manager. Geen wervelende slideshow of spektakel, maar een goed onderbouwd verhaal met voorbeelden waar Pat tegenaan liep en wat hij hiervan leerde. Het meest opvallend vond ik zijn boodschap dat je vooral zoveel mogelijk kennis uit de “ouderwetse” gedrukte boeken moet halen. Niets digitaal, elektronisch en of virtueel. Wel lekker na al die sessies over vooral de nieuwe wereld. Of laat ik nu teveel doorschemeren hoe oud ik ben en waarmee ik ben opgegroeid 🙂

Kijk ook naar het leuke overzichtsfilmpje van deze dag.